MAGIA CIERNI

Tytuł: Magia cierni
Autor:  Margaret Rogerson
Ilość stron:561
Wydawnictwo: Niezwykłe
Okładka:  miękka

SŁOWA KLUCZE:Tajemnica, magia, książki, przyjaźń, zdrada, miłość, polityka.

Ta książka jest tak dobra, że czujesz się przez nią zjedzony w całości...


KRÓTKA FABUŁKA: czyli z czym to się je?

 Wszyscy czarownicy są źli. Elisabeth wie o tym, odkąd sięga pamięcią. Wychowana jako podrzutek w jednej z Bibliotek Austermeer, dorastała pośród narzędzi magii–grymuarów, szepczących na półkach i drżących w żelaznych okowach, gotowych przemienić się w potwory z tuszu i skóry, jeśli tylko ktoś je sprowokuje. Dziewczyna ma nadzieję dołączyć do strażników strzegących królestwa przed ich mocą.

Tymczasem w wyniku sabotażu w bibliotece najbardziej niebezpieczny grymuar wyzwala się z niewoli. Elisabeth, chcąc ratować sytuację, zostaje zamieszana w zbrodnię. Dziewczyna musi opuścić dom i udać się do stolicy, aby tam stanąć przed wymiarem sprawiedliwości. Nie może się zwrócić o pomoc do nikogo poza swoim największym wrogiem, czarownikiem Nathanielem Thornem, i jego tajemniczym sługą. Wkrótce Elisabeth zdaje sobie sprawę, że wplątała się w sieć trwającej od wieków konspiracji, a zagłada grozi nie tylko Wielkim Bibliotekom, ale również całemu światu. Stopniowo zaczyna podawać w wątpliwość wszystko, czego ją uczono o czarownikach, o ukochanych przez nią bibliotekach, a nawet o samej sobie. Ma bowiem moc, o której nie miała pojęcia.

POD LUPĄ: Zacznę od wizualnej strony, czyli lupa w dłoń i do dzieła !

 Książka jest standardowych wymiarów A5. Utrzymana jest w kolorystyce różnych odcieni zieleni. Na froncie mamy dziewczynę dzierżącą miecz, co jest adekwatne do treści.Okładka jest matowa ale nie ,, aksamitna" i nie zostawia odcisków palców. Mamy skrzydełka. Kartki są koloru szarego, a czcionka przyjemna dla oka. Często wiadomości są pisane kursywą, co też jest na plus. Rozdziały są ponumerowane oraz posiadają ozdobniki, które są cudowne. W tyle są podziękowania od autorki. Całość wydania oceniam na:5+

OPINIA: Książka ,, Magia cierni'' zainteresowała mnie nietuzinkowym motywem, a mianowicie książek, które są niebezpieczne i to w dosłownym słowa znaczeniu. Mogą gryźć, pluć, a nawet zabić. Nazywają się grymuarami. Powstaje więc nowy zawód Strażnik biblioteki, który ma się opiekować właśnie tymi najbardziej niebezpiecznymi egzemplarzami.  I właśnie ten element mnie kupił, a więc postanowiłam zdobyć egzemplarz i przekonać się,czy cała książka ma potencjał, czy może jest to genialny pomysł, jednak nie wykorzystany w pełni przez autorkę? Jeśli Cię zaciekawiłam, to weź coś do picia, jedzenia, siadaj i słuchaj.

Główna bohaterka Elisabeth to typowa bohaterka z młodzieżówek. To  jak wszystkim dobrze znana drożdżówka ze serem, klasyka bez nowości, która niczym Cię nie zaskoczy . Jest sierotką, która wychowywana jest w bibliotece. Wyróżnia się na tle innych, że potrafi obchodzić się z groźnymi książkami co już jest nietypowe, a te o dziwo się jej słuchają. Wyjątkowość? Oczywiście, że tak. Kiedy popada w tarapaty pojawia się skryty  przystojniak, który na początku przeraża naszą bohaterkę, by z czasem stać się kimś szczególnym. Na razie jak widzisz zero oryginalności, do czasu kiedy pojawia się służący, który dla mnie jest mistrzowsko przedstawiony na kartach powieści i to on skradł moje serducho.

Silas to służący naszego przystojnego Nathaniela, który od samego początku zachwycał mnie swą kreacją. I o ile Nathaniel i Elisabeth to jak wspomniałam klasyczne drożdżówy, tak służący jest wariacją jabłecznika. Jadłabym go bez opamiętania i to ciągle. Z każdą kolejną stroną ujawnia co rusz swoje sekrety sprawiając, że nie jest to oczywista postać, a jak już wiesz uwielbiam takie kombinacje, w których to nie jesteśmy wstanie odczytać, która to strona mocy: jasna, czy ciemna.

Czarny charakter niby miał być zaskoczeniem, jednak coś tu nie wyszło. Bardzo przewidywalny i o dziwo muszę powiedzieć, że nie wzbudzał we mnie żadnego lęku. Potężna i wpływowa osoba, a jednak kluska jakich wiele w moim garncu półkowym.

No dobra przejdę teraz do motywów, jakie tu znajdziesz. Miłość? oczywiście, że się pojawia, ale na szczęście jest odpowiednio wyważona, że nie jest priorytetem i nie przeszkadza w realizacji celu. Przyjaźń ukazana jest tu według mnie bardzo realistycznie, to znaczy, że trzeba ją stale pielęgnować i dbać.  No i najważniejsze śmiertelne książki, które zostały tu spersonifikowane. I to zdecydowanie jest najwspanialsze w tej powieści. To właśnie dzięki temu ta pozycja wyróżnia się zdecydowanie na tle innych, sprawiając, że nie da się o niej tak szybko zapomnieć. W tym świecie bowiem, książki są czymś groźnym, niczym dzikie zwierzęta, które trzeba trzymać w klatce, by nie zabiły człowieka. Ich umiejętność porozumiewania się sprawia, że potrafią zwabić czytelnika, nie tylko swym pięknem, ale i obietnicą dobrej zabawy. Myślę, że gdybym występowałabym w tej powieści, bardzo szybko zostałabym pożarta przez jakieś tomiszcze zwłaszcza, że jestem taka poddatna na ich urok nie tylko wewnętrzny. Byłby to krótki żywot Papierowej Łowczyni uwierz mi na słowo.


CZY WARTO SCHRUPAĆ?- czyli podsumowanie :

Książka ,, Magia cierni" zachwyciła mnie nie tylko swym wydaniem, bo okładka jest cudowna, ale i swym wnętrzem. Jeśli tak jak w powieści, byłaby książką, która potrafi zabić człowieka, czuję że byłabym szybko pożarta w całości niczym nuggets.  Muszę przyznać, że te polowanie okazało się być bardzo obfitym w różne doznania czytelnicze. Motyw pesonifikacji książek, które mówią, kuszą i zabijają jest według mnie absolutnym strzałem w dziesiątkę. Jeszcze nigdy nie czytałam podobnej powieści. Jednak, żeby nie było zbyt słodko niczym po zjedzeniu łyżki miodu, to pozycja ta ma również kilka wad. Mianowicie, bardzo kluskowaty czarny charakter, który mnie zawiódł na każdej linii. Jeśli miał zaskoczyć czytelnika, to jest to nieudany żart, którego puenta jest zbyt szybko podana na tacy. Przewidywalność: mam tu na myśli standardowe motywy: niedostępny przystojniak i superlaska, która uratuje świat.  Niektórych czytelników może również zniechęcić fakt, że jest tu mało dialogów, a więcej opisów. Mnie akurat to nie przeszkadzało, bo mogłam lepiej i dogłębniej poznać ten znakomity świat, który jest tu przecudownie wykreowany dbając o wszelkie detale. To taki klimat XIX wiecznego miasta, w którym to występuje realizm magiczny. Na  kolejny ogromny plus zasługuje bohater Silas, czyli sługa naszego przystojniaka, który jest tak tajemniczą i dziwną postacią, że skradnie nie jedno serce czytelnika, jestem tego pewna. W ogólnym rozrachunku stwierdzam, że to bardzo dobra powieść, która potrafi zachwycić, a jej oryginalność powoduje, że jest to naprawdę wyjątkowa książka. Autorka znakomicie i do końca wyczerpała swój oryginalny motyw. Tutaj nie mogę się już do niczego doczepić. Sama fabuła jest wciągająca, a przede wszystkim inna, dlatego uważam, że warto ją schrupać. Nie znajdziesz drugiej takiej historii jak ta, tego jestem pewna.


KOMU POLECAM? Osobom, które lubią nie tylko elementy magii, ale szukają w literaturze czegoś nowego, czego do tej pory jeszcze nie było.

💖Za egzemplarz i wspaniale spędzony czas z książką, która mnie pochłonęła w całości dziękuję wydawnictwu💖 :