KIRKE

Tytuł:Kirke
Autor: Madeline Miller
Ilość stron:414
Wydawnictwo: Albatros
Okładka:  twarda z obwolutą
SŁOWA KLUCZE:mitologia, samotność, kobiecość, namiętność, miłość rodzicielska, poświęcenie


KRÓTKA FABUŁKA: czyli z czym to się je?

 W domu Heliosa, boga słońca i najpotężniejszego z tytanów, rodzi się córka. Kirke jest dziwnym dzieckiem – nie tak potężnym jak ojciec ani tak bezwzględnym jak matka... Dziewczyna próbuje odnaleźć się w świecie śmiertelników, lecz odkrywa w sobie czarnoksięską moc, dzięki której może zagrozić samym bogom… Z tego powodu zostaje wygnana. Nie zamierza jednak przestać kształcić się w czarach. Jej ścieżki skrzyżują się z Minotaurem, Dedalem, jego synem Ikarem, morderczą Medeą i, oczywiście, z przebiegłym Odyseuszem.

Samotna kobieta zawsze narażona jest na niebezpieczeństwo, a Kirke nieświadomie budzi gniew zarówno w ludziach, jak i w mieszkańcach Olimpu. Aby ochronić to, co kocha, będzie musiała zebrać wszystkie siły i zdecydować, czy należy do bogów, z których się urodziła, czy do śmiertelników, których pokochała.

POD LUPĄ: Zacznę od wizualnej strony, czyli lupa w dłoń i do dzieła !

Książka jest standardowych wymiarów A5. Posiada obwolutę, która jest złoto- czarna w kwieciste ornamenty. Pod spodem, mamy twardą czarną okładkę w złote ornamenty również roślinne. Przepiękna wklejka, która jest mapą. Całość utrzymana jest w tych dwóch kolorach.  Brakuje mi tylko tutaj wstążeczki, ale to tylko moje grymaszenie. Rozdziały są ponumerowane i posiadają symbol słońca. Czcionka bardzo przyjemna dla oka. To co warto zaznaczyć to fakt, że uważałam na obwolutę, której złoto jest matowe, a zarazem świecące i zostawia plamy. Bałam się również by czegoś sobie nie zedrzeć, bo po egzemplarzach jakie widziałam na półce wyprzedażowej to właśnie obwoluty były poniszczone ( mój egzemplarz  jest w miarę ok ) Całość oceniam na 5+

OPINIA:czyli jak ona smakuje ?


 Książka ,,Kirke" na mojej liście ,, WANTED"  była uplasowana bardzo wysoko. Jednak czekałam bardzo długo na jakąś fajną promocję. I choć pojawiały się świetne ceny tej powieści ale w miękkiej oprawie, to mi bardzo zależało  na właśnie tym ,, bogatszym" wydaniu. I tak o to idąc sobie pewnego dnia  po mięso mielone wróciłam z ,, Kirke". Spokojnie mielone też było ;) I choć w internecie można poczytać skrajne opinie o tej powieści, ciesze się, że ja dopiero teraz opowiem Ci o niej. Tak na chłodno. Będzie to bardzo smakowity chłodnik...chyba. No to co, jeśli jesteś ciekaw co ja sądzę o tej powieści, to weź sobie coś do picia, jedzenia, siadaj i słuchaj.


Główną bohaterką jest Kirke, córka  tytana Heliosa i nimfy Perseis. Poznajemy znane nam wydarzenia z mitologii Greckiej ale jej oczami. Nie jest jakąś poboczną postacią lub epizodyczną. Tym razem to ona dostaje głos i opowiada nam historię swojego życia.  Dodam, że są to mity, w których ona występuje i nie jest to reteling, ani mało znane nam historie, ale o tym za chwilę.


Chyba to nie jest żadna tajemnica, ani nie odsłonię przed Tobą żadnej rewelacyjnego newsa, kiedy powiem, że ja kocham wszystkie mitologie świata. Uwielbiam historie związane z bogami, fantastycznymi zwierzętami i jakby nie patrząc na przypowieści, które by wyjaśniały ludziom zjawiska zachodzące w przyrodzie. Dlatego musiałam do tej pozycji podejść na chłodno, by moja fascynacja mitologią nie oślepiła mnie za bardzo.

Jak pamiętasz ze szkoły lub interesowała Cię mitologia to wiesz, że Kirke poznajemy, jako wygnaną boginię, która za karę została zesłana na wyspę Ajaj, na której można powiedzieć została uwięziona. Wyróżniała się na tle innych bóstw tym, że można śmiało powiedzieć, iż była taką pierwszą Babą Jagą, szamanką, która za sprawą roślin potrafiła czarować. Sporządzała mikstury, razem z leśnymi zwierzętami i roślinami uprawiała jakieś gusła, które dodawały jej energii itp. Największy z nią epizod występuje w Odysei, ale też ma swój udział w historii związanej z Jazonem, czy Minotaurem. I muszę przyznać bardzo spodobała mi się jej kreacja. Takiej samotnej buntowniczki, która chciała znaleźć swoje miejsce na ziemi. I choć  można jej było zazdrościć wiele to  bohaterka pokazuje nam drugą stronę medalu.  Bowiem posada wszystko: bogactwo, piękno, a przede wszystkim wieczność, jednak najważniejszego czego nie ma to miłości i przyjaźni. To właśnie dźwięk samotności jest tutaj najgłośniejszy. Jej odosobnienie powoduje, że znajduje ukojenie w przyrodzie i jej darach. Jednak niczym słonecznik odwraca się do słońca, tak ona lgnie do ludzi i bogów. Do osób, które z nią porozmawiają, spędzą czas, zabiją ciszę i pustkę. I jeśli mogłabym powiedzieć, że jest to biografia to powiem Ci, że jest ona udana. Nagle boskość nie jest już taka fajna, a bycie nieśmiertelnym okazuje się być istną klątwą i męczarnią.

CZY WARTO SCHRUPAĆ?- czyli podsumowanie :

Książka ,,Kirke" to bardzo apetyczny chłodnik litewski na upalne dni. Daje bowiem ukojenie i zaspokaja głód czytelniczy.  Ową podstawą czyli bulionem jest mitologia. Mamy bowiem zebrane tu wszystkie przypowieści, w których nasza bohaterka występowała epizodycznie lub była pobocznym bohaterem.I choć znałam je bardzo dobrze to ułożone chronologicznie ukazują nam całokształt bogini myślę, że niedocenianej i pomniejszonej. Kefirem lub jak to woli śmietaną jest kreacja świata. I choć opiera się na  mitach to rozbudowanie paru elementów sprawiało, że całość tworzy cudowny świat, bardzo dobrze nam znany jednak odległy. Nawiązania do innych znanych nam z historii kultów, miejsc dodaje bowiem realności całej powieści, co mnie ujęło. Czosnkiem, solą, pieprzem oraz octem są bohaterowie, którzy normalnie grają pierwsze skrzypce, lecz tym razem zostali zepchnięci na boczny tor. To co mnie ujęło to ukazanie w bogach ludzkiej natury. Ich namiętności, zemsty i bycia przede wszystkim zapamiętanym. Tego czego najbardziej się obawiali to bycia zapomnianym i niepotrzebnym. Jeśli chodzi zaś o tzw półbogów i ludzi to pojawia nam się tutaj obraz nie tyle marności, co bycia swoistym niewolnikiem, który musi spełniać zachcianki bogów. Takie małe pionki w rękach większych graczy, które niby mają wolną wole, a jednak muszą grać tak jak im się karze, bo inaczej czeka ich śmierć lub liczne cierpienia. Botwinką czyli głównym składnikiem jest oczywiście Kirke, którą pokochałam całym sercem. To kobieta, którą targają nasze emocje, problemy. Jest tak wielobarwną postacią, że każda z nas znajdzie w niej cząstkę siebie. I ostatnim składnikiem są ziemniaczki, którymi są motywy takie jak samotność, miłość rodzicielska. Są one tutaj cudownie uwypuklone dodając całej potrawie tego czegoś. Według mnie warto schrupać tę powieść. Może nie jest ona jakaś odkrywcza, ale poruszone w niej problemy są aktualne do dziś, mimo że historie te są przekazywane od wieków z ust do ust. Jeśli lubisz historię i kochasz mity to jest to pozycja stworzona dla Ciebie.


KOMU POLECAM? Fanom powieści historycznych, mitologii i fantastyki.