NAJOKRUTNIEJSZY MIESIĄC

Tytuł:  Najokrutniejszy miesiąc
Autor:  Louise Penny
Ilość stron: 426
Seria: Inspektor Armand Gamache
Wydawnictwo: Poradnia K
Okładka:  miękka

SŁOWA KLUCZE: Wielkanoc, tradycje, zbrodnia, małe miasteczko, seans spirytystyczny,


,, Strach był jak alchemik, mógł zmienić dzień w noc, radość w rozpacz. Jak już raz się zagnieździł, zasłaniał blask słońca."  Str 164

KRÓTKA FABUŁKA: czyli z czym to się je?

Jest wiosna, świat budzi się do życia, a mieszkańcy Three Pines przygotowują się do Wielkanocy, gdy podczas seansu spirytystycznego, zorganizowanego, by uwolnić miasteczko od złych duchów, które nawiedzają je od dziesięcioleci, jeden z jego uczestników umiera – czyżby ze strachu?

POD LUPĄ: Zacznę od wizualnej strony, czyli lupa w dłoń i do dzieła !

Książka tak jak jej poprzedniczki jest formatu A5. Okładka miękka, bez skrzydełek i matowa. Nie zostawia odciskach palców, co jest dobre. Utrzymana w kolorystyce niebieskości ukazuje las oraz dom w którym świecą się dwa okna, co już na samym starcie wywołuje niepokój. Do tego motyw odciekniętej dłoni, która jest lakierowana jest jakby znakiem tej serii i świetnie, że pojawia się na każdym tomie. Kartki są koloru beżowego, co mi to w ogóle nie przeszkadza, a same strony są jakby z grubszego papieru. Czcionka jest mała, ale nie sprawia kłopotu ( zwracam się do tych co tak jak ja czytają nocami, przy sztucznym świetle). Rozdziały są ponumerowane, a numery stron umieszczone na bocznej stronie po środku kartki. Nie ma tu żadnych elementów ozdobnych, wszystko jest utrzymane w prostocie i klasyce. Całość wydania oceniam na : 5

OPINIA: Książka ,, Najokrutniejszy miesiąc” to już moja 3 podróż do miasteczka Three Pines. Czy i tym razem byłam zachwycona? A może powiało nudą i powtarzalnością ?  O tym wszystkim opowiem Ci  już za chwilę.

Standardowo zacznę od bohaterów. Pojawia się parę nowych postaci, jednak całą resztę znamy już  z poprzednich tomów, których recenzję znajdziesz Tutaj i Tu .

Mamy parę gejów Olivera i Gabri, którzy prowadzą swoje bistro. Jest ono chyba największą atrakcją całego miasteczka. To miejsce, gdzie nasi bohaterowie spotykają się systematycznie na tzw pogaduchy, imprezy, czy po prostu dla relaksu by coś zjeść lub się napić.  

Ruth to taka starsza kobieta, którą można spokojnie nazwać miasteczkową marudą. Zawsze jest z niczego nie zadowolona lub robi na złość innym. Przy tym jest bardzo utalentowana, tworzy wiersze, które cieszą się ogromną sławą.
Clara to bohaterka, którą wszyscy lubią. Młoda malarka z przyjemnością pomaga po raz kolejny inspektorowi Armandowi w rozwiązaniu sprawy, która jak się okazuje na pierwszy rzut oka nie jest prosta.

Odile Montmagny to początkująca młoda poetka, która pozostaje daleko w tyle za Ruth. Nie wiadomo, dlaczego nie darzy sympatią Madeline ?

Madeline Favreau  to młoda kobieta, która od niedawna zamieszkała w okolicy. To właśnie ona pada ofiarą ducha, podczas seansu spirytystycznego. Jednak, czy duch może zabić ? A może to był nieszczęśliwy wypadek ? Wiesz kobieta wystraszyła się na śmierć ? To próbujemy ustalić z inspektorem.

Isabela Lacoste od dziecka potrafiła rozmawiać ze zmarłymi lecz nikt jej nie wierzył. Wyszydzana przez lata dziewczyna nie potrafiła znaleźć sobie  własnego miejsca. Kiedy więc inspektor Gamache zaproponował jej współpracę z policją, nareszcie mogła robić to co kocha, przy tym pomagając innym. Tym sposobem, jako medium policyjne pomogła w rozwiązaniu paru spraw, w których pojawiały się elementy nadprzyrodzone. Tym razem również był potrzebny ,, głos" zmarłego, który to by choć troszkę wyjaśnił choć rąbek tej dziwnej sprawy. Czego dowie się od tutejszych zmarłych?

Na deser zostawiłam naszego inspektora Armanda, którego kocham.  To takie połączenie Poirota z Holmesem. Jego charyzma połączona z dedukcją to wyciągnięcie wszystkich najlepszych elementów z klasycznego kryminału, jakimi cechują się detektywi. I choć liczy sobie 50 wiosen to kobiety zwracają na niego uwagę, choć wiedzą, że jest on szczęśliwie żonaty od wielu lat. Spostrzegawczy, dociekliwy, a przede wszystkim skuteczny. Kiedy pojawia się na miejscu zbrodni wiadomo już, że to jest sprawa trudna, z którą miejscowi funkcjonariusze nie radzą sobie. Nie musze Ci chyba mówić, że to jest mój ulubiony bohater, ze wszystkich postaci, które się tu nawinęły.

Muszę Ci powiedzieć, że ten tom ma fantastyczny klimat, który już od samego początku fabuły wybija się na pierwszy plan. Z jednej strony poznajemy wspaniałe tradycje, które mieszkańcy obchodzą podczas Świąt Wielkanocnych, z drugiej czai się mrok i zło, które znienacka atakuje i psuje radosny czas. Wspólne malowanie pisanek, ukrywanie ich po całym miasteczku traci swój czar, a wszystko za sprawą krwawego ducha, który łaknie krwi i zemsty. Jednak czy duchy istnieją naprawdę ? A może mamy do czynienia z wyrafinowanym mordercą, z krwi i kości ? Właśnie tego dowiemy się w tym tomie oraz nareszcie znajdziemy odpowiedź na pytanie: o co chodzi ze słynną sprawą  Arnota , która jest ciągle przywoływana przez wszystkie tomy ?

Fabuła płynie powoli i nabiera stopniowo rozpędu niczym mikser, by na końcu rozkręcić się na maksymalne obroty. Dzięki temu zabiegowi możemy poczuć taki sielski, wiejski klimat.  Do tego mamy do czynienia z klasycznym kryminałem, który kocham całym sercem. Wiesz troszkę obyczajówki, charyzmatyczny detektyw i zbrodnia, która niby wydaje się błaha, jednak na końcu wbija w fotel. Nie muszę Ci chyba mówić, że ja po prostu pokochałam styl pani Penny , a z każdą kolejną książką jestem jeszcze bardziej i mocniej zakochana. 

CZY WARTO SCHRUPAĆ?- czyli podsumowanie :

Książka ,, Najokrutniejszy miesiąc" uważam że jest pod względem klimatu, jak do tej pory najlepszą częścią kryminalną z cyklu o inspektorze Gamache. Mroczny, tajemniczy, momentami ocierający się o horror ale wiesz, taki bardzo delikatny. Wprowadzenie bohaterki Isabel, która rozmawia z duszami zmarłych , było dla mnie strzałem w dziesiątkę. Bardzo spodobał mi się ten motyw.  Sam styl lekki, przyjemny sprawia, że książkę się połyka w całości niczym śledzik na raz.  Fabuła niby toczy się powoli, jednak od samego początku wciąga czytelnika do swego sennego, leniwego miasteczka, w którym na pozór nic się nie dzieje, by nagle zaskoczyć i zaciekawić. Bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani. Przede wszystkim są różni, charyzmatyczni i bardzo sympatyczni. Autorka w bardzo zręczny sposób przedstawia nam psychologię  człowieka oraz metody dedukcji rodem z Sherlocka Holmesa. Co dla fanów klasycznego kryminału, takich jak ja,  będzie to nie lada gratka. Jestem zauroczona i już z niecierpliwością wyczekuję kolejnych części, bo muszę Ci jeszcze nadmienić, co uważam również za ogromny atut tej serii, że nie musisz czytać tych książek po kolei. Więc jeśli nie czytałaś/ eś poprzednich, a Cię zainteresowałam tą pozycją to śmiało możesz po nią sięgnąć.


KOMU POLECAM? Fanom literatury kryminalnej w szczególności tych zakochanych od wielu lat w tych tzw klasycznych.

💖 Za egzemplarz i miło spędzony czas dziękuję wydawnictwu 💖 :