USKRZYDLENI

Tytuł:Uskrzydleni
Autor: Joanna Parasiewicz
Ilość stron: 388
Wydawnictwo:Novae res
Okładka:  miękka
SŁOWA KLUCZE: wojna, miłość, lotnictwo, ogrodnictwo, pasja, rodzina, przyjaźń


KRÓTKA FABUŁKA: czyli z czym to się je?

 Nic nie uskrzydla tak, jak prawdziwa pasja.
Jest rok 1901, w przestworzach królują balony, a pierwsze zeppeliny podbijają niebo. Śmiałków, którzy pragną latać, jest jeszcze niewielu i mało kto traktuje ich poważnie. Jednym z zapaleńców jest młody Kostia Orłow, który pragnie tworzyć latające maszyny. Jego marzenie jest tyleż ambitne, co mało realne – niebo początku ubiegłego wieku z rzadka przemierzają aerodyny, co zmieni się wraz z Wielką Wojną. Kilkaset kilometrów dalej mieszka Fifi Odolańska. W przydomowej szklarni tworzy fantastyczne odmiany róż, którymi pragnie zadziwić świat. W pamiętne lato drogi tych dwojga przetną się, a oni sami zostaną wystawieni na ciężką próbę wojennej zawieruchy...




POD LUPĄ: Zacznę od wizualnej strony, czyli lupa w dłoń i do dzieła !

 Książka jest standardowego wymiaru A5. Miękka okładka bez skrzydełek, matowa, na szczęście nie zostawia odcisków palców. Przepiękna nostalgiczna okładka utrzymana w odcieniach czarnego, szarego i zielonego, kusi czytelnika do szybkiego przeczytania. Samolot, mgła i postać żołnierza na froncie pobudzają naszą wyobraźnie. Beżowe strony i przyjemna czcionka na pewno ułatwią Ci szybkie czytanie. Rozdziały mają swoje nazwy a podtytułami są daty. To sprawia, że ma się wrażenie jakoby czytało się pamiętnik, jednak nie jest ona nim. Sama książka nie jest gruba, więc można zabierać ją ze sobą. Nie ma tu żadnych dodatków, ale mimo to całość wydania oceniam na :5

OPINIA: Książka ,,Uskrzydleni" mnie bardzo zaintrygowała. Nie wiem czym, bowiem nie sięgam po wojenne powieści, jednak ta miała coś w sobie, że mnie skusiła swym zapachem, wyglądem niczym ciepła drożdżówka z piekarni.  Czy była ona smaczna? Jeśli jesteś ciekaw to usiądź wygodnie weź coś do picia, jedzenia i słuchaj.

Głównymi bohaterami są Kostia i Fifi. Na początku poznajemy ich życie rodzinne. Mam tutaj na myśli jaką mają pozycję społeczną, dlaczego Kostia fascynuje się lotnictwem, a Fifi ogrodnictwem? Jakie mają obawy, lęki itd. I to było bardzo ciekawe, wiesz taki wstęp by zrozumieć te postaci, co nimi kieruje, jacy są. Ten zabieg spowodował, że Ci bohaterowie ożywali na moich oczach. Nie są idealni, mają wady, są bardzo ludzcy w szczególności w swych pragnieniach. I to mi się w nich bardzo spodobało. Fifi i Kostia jak na swój wiek są bardzo poważni ( jednak pamiętajmy, że tego wymagało się w tamtych czasach od młodych ludzi).  Co też ujęło mnie, to fakt, że ich relacja buduje się stopniowo, to nie jest strzał z oczu i już jesteś moja, a Ty mój. Nie, tutaj wszystko płynie wolno. 

Książka skupia się na elementach historycznych. Mamy tutaj bardzo dobrze przedstawione życie z początków XX wieku. Wiesz te wszystkie tradycje, które niestety gdzieś zatarły się z biegiem czasu np picie popołudniowej kawy czy herbaty w porcelanie, trzymając filiżankę w dłoni i inne takie niuanse, które dziś nie występują już we wszystkich domach. I to co mnie zawsze zachwyca to stroje, rozrywki jakim się kiedyś oddawano. To wszystko się znajdzie tutaj.

To co jest najważniejsze to element miłości nie jest tutaj najważniejszy. Pierwsze skrzypce gra tu pasja. Pasja, która jest jakoby ucieczką od brutalnej rzeczywistości, która nie jest piękna. Bohaterowie oddają się całkowicie swym hobby, zdobywając przy tym coraz to lepsze osiągnięcia.Kolejnym ważnym motywem jest wojna, która zaskakuje Fifi oraz Kostię, którzy bardzo szybko muszą nauczyć się żyć w nowej rzeczywistości. Czy ich miłość przetrwa nie tylko próbę czasu, ale i wojnę? Dowiesz się czytając te książkę.


CZY WARTO SCHRUPAĆ?- czyli podsumowanie :

Książka ,, Uskrzydleni" jak na debiut literacki w kategorii powieść obyczajowo- historyczna wypada w moich oczach dobrze.Może nie jest to drożdżówka, która jest jedyna w swoim rodzaju, wiesz z jakimś nietuzinkowym musem, czy w niecodziennym kształcie. To taka drożdżówka z serem. Jest dobra w smaku, klasyczna, dobrze wypieczona. Po prostu wszystko jest poprawne, ale nic poza to. I choć autorka świetnie przedstawia rys historyczny, życie w tamtych czasach, lotnictwo, ogrodnictwo to jednak nie czułam tego przyciągania. Bohaterowie są dobrze wykreowani, są bardzo realistyczni co tylko w ogólnym rozrachunku zyskało w moich oczach. Sama fabuła jest ciekawie skonstruowana, bowiem czyta się to jako pamiętnik, choć nim nie jest, a to za sprawą rozdziałów, które mają datę i miejsce akcji. Bowiem w powieści tej przeskakujemy czasem nawet o parę lat. To nie jest długa historia więc rozpisywać się nie będę. Czy zatem warto schrupać? myślę, że tak choć nie nastawiałabym się na jakieś emocjonujące zwroty akcji, czy plot twisty. Jest to po prostu książka spokojna, przy której można się zrelaksować, bowiem co najważniejsze nie ma tu brutalnych opisów wojny, co jak dla mnie było to na plus.


KOMU POLECAM?  Osobom, które interesują się lotnictwem, ogrodnictwem, lubią powieści obyczajowo-historyczne

Za egzemplarz dziękuję serdecznie wydawnictwu :