TAMTEN ŚWIAT

 

 

 

 

 

 

 

Tytuł:Tamten świat

Autor:  Marcin Cieśla

Ilość stron:154

Wydawnictwo: Novae res

Okładka:  miękka

SŁOWA KLUCZE: młodzież, przeznaczenie, śmierć, przyjaźń 

 

 

KRÓTKA FABUŁKA: czyli z czym to się je?

 Czy jedną decyzją możemy zmienić własne przeznaczenie?

Pewnego wieczoru Taya, uczennica szkoły średniej, spotyka na ulicy małą dziewczynkę. Tajemnicza nieznajoma zadaje tylko jedno pytanie: „Taya, czy pamiętasz, jak odeszłam?”, po czym natychmiast znika. Pojawia się następnego dnia pod domem nastolatki, która tym razem postanawia nie tracić jej z oczu. Razem trafiają na cmentarz, gdzie Taya odkrywa nagrobek z wyrytym na nim swoim imieniem i datą śmierci. Ale to nie koniec zaskakujących wydarzeń – wkrótce w jej życiu pojawi się Ray, chłopak o hipnotyzującym spojrzeniu, który zasieje w jej duszy prawdziwy zamęt... Czy z jego pomocą uda jej się rozwiązać zagadkę swojej rzekomej śmierci?

 

POD LUPĄ: Zacznę od wizualnej strony, czyli lupa w dłoń i do dzieła !

 Z PRZYMRUŻENIEM OKA

Książka jest standardowego wymiaru A5. Okładka jest miękka. Utrzymana w pastelowych kolorach ukazuje małą dziewczynę z misiem oraz nastolatkę. Bardzo podoba mi się grafika okładki. W środku kartki są grubsze, białe, a cały komiks jest utrzymany w kolorystyce czarni- białej. Nie ma liczby stron. Ogólnie całość jest bardzo przyjemna dla oka. Dymki są czytelne, co za tym idzie, również czcionka. 

OPINIA:czyli jak ona smakuje ?

Nigdy nie czytałam w wieku już dorosłym komiksu. Lubiłam owe giganty za dzieciaka i je pochłaniałam w bardzo szybkim tempie. Dlatego też zawsze owa forma kojarzyła mi się z czymś krótkim, a ceny też odstraszały mnie.  Jednak kiedy nadarzyła się okazja zrecenzowania owego tworu, postanowiłam wgryźć się w niego i sprawdzić, czy zasmakuje mi. Więc jeśli jesteś ciekaw, jak smakuje owy komiks to weź sobie coś do picia, jedzenia, siadaj i słuchaj co mam Ci do opowiedzenia.

Główną bohaterką jest Taya. To taka nastolatka, która wiedzie typowy styl życia do tego okresu. Spotyka się z przyjaciółką, narzeka na szkołę, rodziców i notorycznie spóźnia się na wszelkie spotkania, czy lekcje.  Mówię typowe, bo ewidentnie dziewczyna przeżywa swój buntowniczy okres, który każdy z nas pamięta. Kiedy pewnego dnia pomaga małej zagubionej dziewczynce, a tajemniczy przystojny chłopak zaczyna ją śledzić, cała historia zaczyna nabierać tempa. W szczególności wtedy, kiedy nasza bohaterka widzi swój nagrobek na cmentarzu. Kim więc jest Taya? Czy to wizja przyszłości? Jakiś sen? a może rzeczywistość?  I co z tym wszystkim mają wspólnego mała dziewczyna i chłopak o imieniu Ray ?

Więcej nie zdradzę, bo serio napiszę za dużo. Przechodząc teraz płynnie już do fabuły muszę Ci powiedzieć, że trzyma w napięciu od początku do samego końca. Czułam lęk, niepewność i taki otaczający całą historię mrok. Bardzo mi się to podobało. Myślę, że miała na to wpływ czarno- biała kreska tego komiksu i problemy jakie zostały tu poruszone. Motyw śmierci, przemijania to trudne tematy, które nie czyta się przyjemnie i z uśmiechem na ustach. To co mnie zaskoczyło pozytywne to zdecydowanie refleksja jaka płynie z tej historii.

CZY WARTO SCHRUPAĆ?- czyli podsumowanie :

,, Tamten świat" to komiks, który smakuje jak banan w cieście naleśnikowym, polany czekoladą. Owym słodkim bananem i bardzo smacznym są bohaterowie. Taya  jest bardzo realistyczną postacią, z którą można się pod każdym względem utożsamić. Miałam takie odczucia, jakby była to moja młodsza sąsiadka, którą mijam na klatce i chwilę rozmawiam. Poboczni bohaterowie poprzez swą tajemniczość byli dla mnie zagadką, która kusiła i sprawiała, że nabierałam większego apetytu z każdym kolejnym gryzem. Owym klasycznym naleśnikiem określiłabym samą formę komiksu. Bardzo podobały mi się ilustracje, które fachowo nazywamy kreską. I choć na początku drażnił mnie fakt, że jest czarno- biała, z czasem zrozumiałam, że to on właśnie otula całość  niczym naleśnik, tworząc niesamowity mroczny klimat. Właśnie owa surowość dodawała grozy całej historii. Na sam koniec zostawiłam sobie polewę czekoladową, czyli owy motyw przemijania, śmierci, ludzkiej kruchości, a co za tym idzie refleksyjności, jaka wiąże się z tym komiksem. Nie przypuszczałam, że aż tak mnie wciągnie, a same oglądanie ilustracji przyniesie mi tyle rozkoszy podziwiania artystycznego wyrazu owych zdarzeń. Mogę więc powiedzieć jedno- polecam z całego serca ten komiks. Smakuje wybornie i choć jestem laikiem w tej formie wyrazu to poczułam się zachęcona, by skosztować tego gatunku więcej.

 

KOMU POLECAM?Fanom komiksów, które poruszają bardzo realistyczne problemy, skłaniające do myślenia.

 

Za egzemplarz i chwilę nostalgii dziękuję wydawnictwu :