TED BUNDY. ROZMOWY Z MORDERCĄ

Tytuł:Ted Bundy. Rozmowy z mordercą
Autor:  Stephen G. Michaud, Hugh Anesworth
Ilość stron:261
Wydawnictwo: Bez Fikcji
Okładka:  miękka
SŁOWA KLUCZE: wywiad, śledztwo, morderca, psychologia


KRÓTKA FABUŁKA: czyli z czym to się je?

 Największy seryjny morderca w historii przedstawia swoją wersję wydarzeń.
Ted Bundy. Rozmowy z mordercą zawiera w sobie treść wywiadu przeprowadzonego z samym Tedem Bundym. Nagrania z celi śmierci trwają sto pięćdziesiąt godzin. Wywiad został przeprowadzony przed egzekucją Bundy’ego, który został stracony na krześle elektrycznym na Florydzie.Szokujące wyznania Bundy’ego, którymi podzielił się z dziennikarzami Stephenem G. Michaudem i Hugh Aynesworthem, odkrywają przerażający i wynaturzony umysł najbardziej znanego seryjnego mordercy.

Największy seryjny morderca w historii przedstawia swoją wersję wydarzeń.
Był sadystycznym mordercą.
Był mistrzem manipulacji.
Ofiarami jego makabrycznych zbrodni padło przynajmniej trzydzieści niewinnych młodych kobiet.
Oczekując na egzekucję na krześle elektrycznym, najbardziej osławiony seryjny morderca Ameryki w końcu zabrał głos… i zapewnił nam przerażający wgląd w swój wynaturzony umysł.
Oto spowiedź Teda Bundy’ego.

POD LUPĄ: Zacznę od wizualnej strony, czyli lupa w dłoń i do dzieła !

Książka jest standardowych wymiarów A5 i jest średniakiem jeśli chodzi o grubość. Okładka jest miękka i matowa jednak nie zostawia odcisków palców.  Na froncie widzimy bardzo dobrze zdjęcia seryjnego mordercy.  Utrzymana jest w tonacji czerni, szarości, czerwieni. Są tu skrzydełka boczne. Kartki są koloru beżowego, a rozdziały są podzielone na 3 części, co daje nam szerszą perspektywę na całą historię, a przede wszystkim na dawkowanie od lżejszych rzeczy do najcięższych. Wydanie więc oceniam na: 5

OPINIA: Książka ,, Ted Bundy. Rozmowy z mordercą" to nie łatwa publikacja. W końcu najsłynniejszy morderca i gwałciciel dostaje mikrofon i to on teraz może opowiedzieć wszystko ze swojej perspektywy. Co sądzę o tej książce? Czy warto po nią sięgnąć? a może jest to tak przereklamowana pozycja, że lepiej omijać ją szerokim łukiem ? Jeśli jesteś ciekaw to weź coś do picia, jedzenia, siadaj i słuchaj...

Ta recenzja będzie miałam inny charakter niż zwykle, bowiem mamy tu do czynienia z literaturą faktu, a zarazem wywiadu z najgroźniejszym człowiekiem tamtych lat. Normalnie staram się unikać ciężkich książek, ze względu na to, że sam świat jest czasem tak dołujący, że nie potrzeba mi jeszcze czytać smutnych historii. Jednak jeśli jeszcze tego dziwnym cudem nie wiesz, interesuję się kryminalnym sprawami, lubię poczytać, pooglądać w tv o sprawach, które np do dziś są niewyjaśnione np zaginięcia itd. Dlatego kiedy tylko zauważyłam ten tytuł moja ciekawość osiągnęła tak szczyt, jak woda w czajniku i zaczęła gwiżdżeć, piszczeć, że koniecznie musi zostać zaspokojona.  Książka utrzymana jest w formie wywiadu. Mamy jakoby spisane taśmy: pytanie dziennikarza i odpowiedź Bundy'ego. Publikacja ta jest podzielona na 3 części, które jakby przygotowują czytelnika na te najstraszliwsze wypowiedzi. Jednak Ted jest do samego końca przebiegły. Nawet w obliczu śmierci nie przyznaje się do swych makabrycznych czynów. Opowiada o nich niczym biegły profiler, który stara się wyjaśnić  śledzczym, co kierowało tamtym człowiekiem, dlaczego zabijał?  Jednak ani razu nie pada stwierdzenie ,, ja".

Wiesz co mnie najbardziej przeraziło kiedy czytałam ten wywiad? Że gdybym nie znała całej sprawy, a siedziałabym obok dziennikarzy : uwierzyłabym mu, że jest niewinny. To w jaki sposób potrafi manipulować faktami, przekręcać je na własną korzyść utwierdziło mnie, jak bardzo to był inteligentny i wyrafinowany przestępca. Myślę, że gdyby nie ten zbieg okoliczność w jakim go schwytano, byłby to morderca, któremu uszłoby wszystko na sucho i pewnie jeszcze długi czas polowałby na kobiety, kto wie może po całym świecie?

Kolejnym aspektem, który mnie zmroził był fakt o świadomości swojej choroby tzn dwubiegunowości. To w jaki sposób opisuje jaźń, która jest mroczna i nie do zapanowania sprawiła, że zaczęłam się zastanawiać. Skoro był tak inteligentnym mężczyzną, czuł, że to co się z nim dzieje nie jest normalne, czemu nie szukał pomocy?  Przez jego wypowiedzi wielokrotnie można odczytać, że był samotny, inny, wyobcowany. Porażki jakich doświadczał utwierdzały go w chorym przekonaniu o byciu idealnym we wszystkim co robił. Na fakt, że mógł zostać uznanym za chorym umysłowo wręcz z gniewem odpowiada, że nigdy nie dopuści do tego, żeby ktoś uznał go za chorego. Na tym przykładzie widać, jak bardzo starał się dopasować  do świata. Ta umiejętność kamuflażu niestety pomagała mu w jego zbrodniach. Kiedy patrzymy na zdjęcia widzimy przecież przystojnego mężczyznę, który wzbudza sympatię. czy ktoś taki może zabijać? No właśnie  ta książka w genialny sposób ukazuje, że w każdym może tkwić zło i co najgorsze każdy może być seryjnym mordercą.

Pozycję tę czytałam długo, co widać po dacie ostatniego wpisu. To odkładałam ją by móc przetrawić informację, to znowu do niej wracałam. Dlatego zamilkłam na tak długi czas, no plus przygotowania do świąt, co też nie ukrywam pochłonęło mój czas. Ta książka nie jest na jedno posiedzenie o tym musisz pamiętać. Tu czyta się kilka stron i trzeba te informacje przetrawić niczym ciężkie danie. Emocje, jakie towarzyszyły mi podczas czytania były różne: gniew, smutek, zainteresowanie, szok. To trudna publikacja, kiedy prześledzi się ile kobiet ucierpiało przez niego. Wszak przyznał się ( właściwie przypisuje się mu) do 30 morderstw ale do dziś sądzi się, że było o wiele więcej ofiar. Dopuszczał się gwałtów, morderstw, nekrofilii..Jego brutalność i znieczulica na cierpienie innych przeraża do teraz. Aż trudno uwierzyć, że za tak strasznymi rzeczami stoi jedne człowiek.

Czy ta książka to jego spowiedź? Nie, zdecydowanie nie. Ted to mężczyzna, który do samego końca twierdził, że jest niewinny i nie chciał przyznać się do popełnionych zbrodni. Do samego końca nie chciał współpracować. Nie chciał wyjawić miejsc pochówków, a raczej porzucenia, czy ukrycia zwłok. Dzięki udokumentowanym na taśmach rozmowom, dziś mamy kawałek obrazu, jak myśli i jak postrzega świat osoba psychiczna, a przede wszystkim seryjny morderca.



CZY WARTO SCHRUPAĆ?- czyli podsumowanie :

Książka  ,, Ted Bundy. Rozmowy z mordercą" to przede wszystkim ciekawa, a zarazem trudna pozycja. Język nie należy do ciężkich, jednak jak dla mnie była bardzo emocjonalna. Wszak do głosu dochodzi najsłynniejszy i najokrutniejszy seryjny morderca, który dopuścił się okropnych rzeczy. Ciężko więc ocenić taką książkę pod względem,, fajności". Z pewnością jest bardzo rzetelnie napisana i stara się ukazać prawdziwą twarz mordercy. Bardzo psychologiczna, momentami bardzo dołująca, a przede wszystkim refleksyjna i filozoficzna. Dlaczego? Bo wypowiedzi Teda niejednokrotnie sprawiały, że odkładałam książkę na bok, pożułam  tą kwaśną gumę i znowu wracałam do lektury. Ona jest genialna pod względem faktów i uważam ją za jedną z lepszych biograficzno- faktowej literatury kryminalnej, jaką posiadam w ogóle na regale.

KOMU POLECAM ? Osobą, które interesują się sprawami kryminalnymi, psychologią sądową i seryjnym mordercami.

❤️ Za egzemplarz  i  maraton czytelniczy z genialną jedną książką dziękuję serdecznie wydawnictwu❤️ :