RĘKA NA ŚCIANIE- FINAŁ TRYLOGII

Tytuł:Ręka na ścianie
Autor:  Maureen Johnson
Ilość stron:382
Wydawnictwo: Poradnia K
Okładka:  miękka
SŁOWA KLUCZE:szkoła, nastolatki, morderstwa, detektyw, przyjaźń, tajemnice


KRÓTKA FABUŁKA: czyli z czym to się je?

 Akademia Ellinghama musi być przeklęta. Nie żyją już trzy osoby, które znalazły się w złym miejscu o niewłaściwym czasie. I to wszystko w momencie wielkiego triumfu Stevie, która wie już, kim jest Nieodgadniony. Rozwikłała tajemnicę. Największą zagadkę stulecia.
A przynajmniej tak się jej wydaje. Jak to, co się dzieje teraz, jest powiązane z przeszłością?
W tym miejscu zagadek i tajemnic muszą być też odpowiedzi…
Jak zachowa się Stevie, kiedy Akademii zagrozi ewakuacja? Czy zostanie na posterunku, by zetknąć się oko w oko z mordercą? Czy rozwiąże zagadkę zabójstw sprzed 75 lat?

POD LUPĄ: Zacznę od wizualnej strony, czyli lupa w dłoń i do dzieła !

 Książka jest standardowego wymiaru A5, oprawiona  w miękką, matową okładkę, która posiada odstające lakierowane napisy i matowe wykończenie.  Utrzymana jest w kolorystyce butelkowej zieleni, czerni, bieli, czerwieni oraz pomarańczowych napisów. Motywem na froncie jest zegar zbudowany z kół zębatych, a jedną ze wskazówek jest pędzel malarski. To jakoby metafora, że czas ucieka. Kartki są koloru beżowego, a czcionka bardzo przyjemna dla oka, zmienia się w kursywę gdy mamy jakieś fragmenty zaczerpnięte z artykułów lub ze wspomnień. Rozdziały są ponumerowane i okraszone kołami zębatymi. Dodatkowo są umieszczone przypisy które wyjaśnią Ci parę rzeczy.  Książka posiada skrzydełka  i jest średnio gruba.  Ogólnie książka i zarazem cała seria prezentuje się na 5+

OPINIA: Książka ,, Ręka na ścianie" to finał mojej ukochanej serii. Jeśli jeszcze jakimś cudem nie znasz jej to odsyłam cię tutaj  i  tu   gdzie recenzowałam poprzednie tomy. Odkładałam tę książkę w czasie jak się dało, jednak moja ciekawość wygrała z uczuciem smutku, że muszę się pożegnać z bohaterami i tą jakże tajemniczą, a zarazem fascynującą szkołą. Postaram się jak tylko potrafię opowiedzieć Ci co nie co o niej, co sądzę o tym zakończeniu? unikając spojlerów, jak tylko się da. No to co jesteś już gotów? To weź sobie jeszcze coś do picia, jedzenia, siadaj i słuchaj co mam Ci do opowiedzenia.

Główną bohaterką jest nadal Stevie Bell. Dziewczyna po wszystkich tych przygodach i traumatycznych dla niej wydarzeniach popada w niejaką depresję. I się nie dziwię. Straciła już zbyt wiele w tak krótkim czasie, a rozwiązanie zagadki z przed 75 lat jest niczym wyciągnięcie ręki po upragniony smakołyk. Można powiedzieć, że nasza niezłomna bohaterka załamuje się nerwowo i jest bliska porzucenia owej sprawy. Jednak ciekawość i upartość nie pozwalają jej się tak łatwo poddać więc zakasuje rękawy i postanawia przedstawić światu prawdę o tym co się stało z Alice?

I choć chciałabym powiedzieć coś o postaciach pobocznych to obawiam się, że zdradzę za dużo, bowiem to one często są kluczem do rozwiązania mniejszej zagadki. Mogę tylko powiedzieć, że są świetnie rozbudowani i momentami zaczynamy podejrzewać nawet przyjaciół Stevie o niecne poczynania. Niektóre postacie przeszły przemianę wewnętrzną, co się bardzo rzuca w oczy patrząc z perspektywy pierwszego tomu, a kończąc na tym.

Sam klimat jest bardzo napięty z dozą niepokoju. Czujemy tę satysfakcję razem ze Stevie, kiedy wiemy, że już jesteśmy blisko odkrycia, kto ? I przyznaję, że jak na młodzieżową serię to za banana nie odgadniesz kim jest obecny sprawca, jak i co się stało z Alice?  Bowiem nadal mamy tutaj bieg wydarzeń, który dzieje się dwutorowo. Dzięki czemu możemy układać tę układankę po kolei. To też sprawia, że widzimy całość. Rozumiemy, czemu ktoś morduje w teraźniejszości i czemu boi się przeszłości i wyjawienia prawdy. Misterny plan, który wciąga, zaskakuje, a przy tym jest lekki. Ten kryminał młodzieżowy potrafi zachwycić swą dojrzałością, inteligencją i suspensem.




CZY WARTO SCHRUPAĆ?- czyli podsumowanie :

 ,, Ręka na ścianie" to finał trylogii, który zostaje z nami na dłuższy czas. Ten tom mogę porównać do pysznego ruskiego pieroga. Owym znakomitym ziemniaczano-serowym farszem są świetnie wykreowane postaci, które są różnorodne, z charyzmą, sympatyczne i bardzo ludzkie. Do tego cudowny klimat, mrok, tajemnice, które wychodzą na wierzch powodują, że ta powieść jest znakomitym zakończeniem. Klasycznym, lekkim kształtem oraz samym ciastem jest fabuła, która odnosi się do kultowej postaci Herculesa Poriota, co było dla mnie miłą odskocznią, bowiem poprzednie tomy odnosiły się do Holmesa. Tym razem to metody zaproponowane przez panią Christie wiodą prym. Jestem zachwycona, oczarowana tym jak autorka połączyła angielski klasyczny kryminał z młodzieżówką i to dość współczesną. Są tu ukazane różne problemy z jakimi młodzi ludzie borykają się na co dzień, jednak nie są one: zapychajką, która ma służyć tylko jako wydłużenie historii. Nie, tu każdy najdrobniejszy element się liczy. I to co spowodowało, że jeszcze bardziej urosły mi skrzydła, to fakt, że nie przewidziałam totalnie: kto stoi za teraźniejszymi morderstwami? a odpowiedź co stało się 75 lat temu z Alice wyrwało mi autentycznie kapcie z nóg. I muszę powiedzieć jeszcze na koniec, że ta seria ma tylko jedną konkurentkę ,, Enole Holmes", a tak nie ma sobie równych w tym gatunków. Wcinajcie ten pieróg, bo jest obłędny, jak u babci, dlatego warto ją schrupać najlepiej od razu 3 tomy, bo to jest jeden długi, bardzo smaczny ciąg ;)



KOMU POLECAM?Wszystkim kryminalnolubnym :)

Za egzemplarz i wspaniałe przygodny, które przeżyłam w szkole razem z bohaterami dziękuję :